Daar sta je weer: op het schoolplein te wachten hoe jouw kind dit keer uit school zal komen.
Het is vrijdag: einde van de (school) week, de zomertijd is al een week bezig waardoor jouw kind minder geslapen heeft dan normaal gesproken, hij had al geen zin om naar school te gaan vanmorgen, kreeg voor het naar school gaan al ruzie met zijn broertje dus dat belooft wat. Vol verwachting sta je te wachten op het schoolplein.
Daar komt hij aangerend, gooit zijn tas naar je toe en schreeuwt: Mam, we gaan NU! Iedereen hoort hem en blikken van andere ouders kijken je aan. Je probeert je ervoor af te sluiten. Het is vast een lange dag geweest. Je zegt: we wachten op je broertje en dan gaan we. Een ouder ziet jou en wil heel belangstellend vragen hoe het met je gaat. Jouw kind trekt aan je en blijft zeuren dat hij wil gaan. Je probeert rustig te blijven, maar de spanning van binnen loopt op. Je praat nog even door en zegt tegen de ouder dat je moet gaan, want je moet nog werken.
Jouw kind rent richting de auto en doet een wedstrijd met zijn broertje. Het broertje botst per ongeluk tegen hem aan. Hij spuwt vuur, duwt hem keihard op de grond en schreeuwt dat het allemaal zijn schuld is. Wat heb ik toch een stom broertje.
Jij helpt verhit het broertje, voelt de spanning bij je oplopen en hoopt zo snel mogelijk in de auto te kunnen zitten naar huis.
Eenmaal thuis begint het volgende: mam, ik heb trek. Mam, ik wil gamen. Mam, ik verveel me.
Leuk spelen is er niet bij: alles eindigt in een strijd, vechtpartij of huilbui tussen de broers.
Jij hebt ondertussen nog van alles te doen: een online meeting, koken en ohja, je zou nog boodschappen doen. Na de meeting ga je koken en zegt: gaan jullie maar even gamen, jullie hebben vast een zware dag/ week gehad. Zo kun jij even rustig koken.
Na het koken, wil je eten. Maar de kinderen hebben helemaal geen zin om te eten, ze willen doorgaan met gamen. Je zegt dat ze nu lang genoeg zijn geweest en dat het tijd is om te eten. De kinderen gaan gewoon door met gamen. Uiteindelijk raakt je geduld op: je telt tot 3 en als hij dan niet uitstaat, zet je hem uit. Bij 3 zijn ze nog steeds bezig en zet je de game uit. Een ware uitbarsting tot gevolg. Ze schreeuwen: HOE KUN JE DIT NU DOEN? Ze waren bijna klaar met de wedstrijd en ze zouden gaan winnen, STOMME MAMA. Het is allemaal jouw schuld. Nu gaan we ook niet eten.
Je denkt: oh, had ik ze nu maar niet laten gamen. Nu begint weer de volgende strijd.
Je zegt dat ze nu kunnen eten en anders maar alvast naar bed gaan. Uiteindelijk komen ze schoorvoetend aan tafel. Ze eten met tegenzin en alles is stom.
Bijna is het bedtijd. Je denkt: yes, nog even volhouden en dan heb ik rust.
Je zegt: jongens, kom we gaan naar boven: tanden poetsen en naar bed. Maar jouw kinderen luisteren niet en gaan door met spelen.
Je herhaalt het nog een keer, maar krijgt geen gehoor. Je voelt je boos worden en schreeuwt: jongens, nu is het klaar. Nu naar boven en naar je bed, anders hebben jullie morgen geen gamen. De kinderen schreeuwen: we mogen ook nooit iets van jou! We hoeven nog helemaal niet naar bed en ze gaan volledig de strijd met je aan.
Jij hebt geen puf meer en wordt boos met een strijd tot gevolg.
Wat gebeurde er nu?
De kinderen zijn overprikkeld uit school gekomen. De hele week krijgen ze allerlei prikkels van school, het minder slapen door de zomertijd heeft ook geen gunstig effect op gestel en allerlei andere activiteiten en gevoelens, zorgen ervoor dat ze “op” zijn. De spanning is te hoog opgelopen en moet eruit.
Een hooggevoelig kind met een sterke wil doet dit doorgaans met een hevige driftbui of explosie. Op deze manier laat hij zien dat het allemaal even teveel is. Jij, als ouder, kunt na een volle werkweek ook moe zijn van alles. En net op het moment dat je even niet zoveel kunt hebben en het liefst hebt dat ze even “ meewerken”, gaat jouw hooggevoelige kind met een sterke wil de strijd aan.
Hoe verder? Wanneer je dit als ouder kunt herkennen, kun je hier ook mee aan de slag.
Je kunt de gevoelens gaan erkennen, zodat je niet in de strijd komt en jouw kind kunt opvangen in zijn heftige emotie.
Wil je hier hulp bij, klik dan op:
Comments