In ontwikkeling
In ontwikkeling
Hoogbegaafdheid coaching
Happy met Hoogbegaafdheid
Heb jij een hoogbegaafd kind of vermoed je hoogbegaafdheid bij jouw kind?
Hoogbegaafde kinderen ervaren hun binnenwereld en de buitenwereld zeer intens.
Dit brengt de nodige uitdagingen met zich mee als ouder.
Door de omgeving kun je ook gaan twijfelen: is mijn kind wel hoogbegaafd?
Je kunt je zorgen maken: komt mijn kind wel goed terecht?
Het kind voelt zich vaak niet begrepen en voor je het weet zit je in een stramien: doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.
Maar toch is daar jouw gevoel. Jouw gevoel wat zegt dat jouw kind “anders’ werkt. Maar hoe jouw kind precies werkt ben je nog niet achter.
Je denkt aan hoogbegaafdheid, maar hoogbegaafdheid is ook complex dus hoe weet je nu of je hoogbegaafd bent? En hoe weet je nu of jouw kind hoogbegaafd is?
En wil je er wel een label aan plakken? Waarom is dat nodig? En is dat label dan de waarheid, want er zijn ook genoeg hoogbegaafden die op een test/ toets niet laten zien wat ze kunnen.
Faalangst, onderpresteren, perfectionisme, de lat hoog leggen, het complexe denken, het gevoel bij de onderzoeker (is dat wel vertrouwd? voelt dat veilig?): het kan allemaal meespelen en ervoor zorgen dat jouw kind niet scoort zoals bedacht.
Als ouder kan dit ook behoorlijk ingewikkeld zijn. Want waar kies je nu voor?
En vooral: wat laat je zelf zien? Hoe ga jij met jezelf om? Hoe ga jij met anderen om? Hoe ging jij vroeger met jezelf om? Hoe hoog leg jij de lat? Hoe vaak denk jij een aantal stappen vooruit?
En neem daarbij de intense emoties. Hoogbegaafde kinderen kunnen heel veel dingen zien, observeren, analyseren. Op jonge leeftijd zijn ze al met grote “wereld” zaken bezig en kunnen ze al diepgaande vragen stellen. Een dakloze die alleen slaapt? Jouw kind wil helpen. Een vriendje van wie de cavia is overleden? jouw kind kan zich helemaal inleven en er zelf verdrietig van worden?
Een naar bericht op het nieuws kan er zomaar voor zorgen dat ze dagen van slag zijn.
Het zenuwstelsel werkt veel alerter bij deze kinderen. En de emoties worden met een diepe indruk verwerkt in de hersenen. En als het emmertje overloopt bij jouw kind, kan het zomaar gebeuren dat jouw kind ineens helemaal ontploft of een intense huilbui krijgt en niks meer wil.
Jij, als ouder, hebt geen idee wat er aan de hand is en voelt je machteloos.
Wat kun je doen om jouw kind van dit nare gevoel af te helpen?
Wat kun jij doen om jouw kind beter te begrijpen?
Wat kun jij doen, zodat jouw kind zich gesteund voelt en jij je niet zo machteloos hoeft te voelen?
Omdat ik weet hoe belangrijk jouw rol als ouder is voor jouw kind.
Immers: jij bent het voorbeeld. Jij bent belangrijk. Jouw kind voelt jou. Jouw kind ziet jou. Jouw kind observeert jou en neemt dat wat jij doet als ‘ waarheid/ normaal’ aan. En zo zal hij dit later dus ook gaan doen.
jij bent het voorbeeld.
Als ouder kun je dus een enorm verschil maken in de omgang met de hoogbegaafdheid van jouw kind.
Zomaar wat vragen:
-
pas jij jezelf vaak aan?
-
wil jij graag voldoen aan de verwachting van de ander?
-
heb jij vroeger vaak gehoord: jij bent Té (druk, nieuwsgierig, aanwezig, emotioneel, gevoelig etc.)
-
welk (voor) oordeel heb jij over hoogbegaafdheid?
-
Voel jij je vaak onbegrepen door jouw omgeving?
-
Heb je je regelmatig/ vaak eenzaam gevoeld of heb je die gevoelens nog?
-
ben je gepest?
Het kan allemaal te maken hebben met welke rol hoogbegaafdheid in jouw leven speelt.
En dan komen de vragen: wat wil jij voor jouw kind? Wat wil jij jouw kind meegeven? Welke voorbeeld wil je zijn voor jouw kind? Hoe ziet dat eruit?
Vaak willen we onze kinderen behoeden voor de dingen waar we zelf tegenaan zijn gelopen vroeger. En vaak hebben we allerlei onbewuste processen/ gevoelens die nog spelen vanuit onze eigen kindertijd. Jouw kind voelt die gevoelens toch wel aan.
Dus jij kan wel zeggen: toe maar, probeer het maar. Fouten maken is niet erg.
Maar als jouw onbewuste gevoel is: ohjee, ik mag geen fouten maken (want vroeger mocht ik dat nooit, want dan werd er iemand boos en dat gaf mij een naar gevoel).
Dan zal jouw kind dit gevoel aanvoelen. En dan is er geen congruentie in wat jij zegt en wat jij laat zien/ voelt.